De groenling
De groenling is een dikke, forse zaadeter met een stierennek. Met zijn krachtige snavel kan hij gemakkelijk harde zaden kraken.
Hoe kan je een groenling herkennen?
- Forse vink met mosgroene bovendelen en geelgroene onderdelen
- Dikke kop met grijze wangen en krachtige, kegelvormige snavel
- In vlucht valt het geel op de staartzijden en in de vleugel op
- Het vrouwtje is doffer, met een bruingetinte en zwak gestreepte rug
TIP! Let vooral op het kanarieachtig gekwetter dat wordt afgewisseld met een rauw, dalend ‘wèèèèèèh’. In het broedseizoen zingt de groenling doorgaans na zonsopgang, op zonnige dagen, vanuit een boomtop of soms tijdens een opmerkelijke, vleermuisachtige vlucht (met trage, diepe vleugelslagen).
Hoe klinkt de groenling?
Hoe lok je hem naar jouw tuin?
- De groenling eet hoofdzakelijk zaden van kruiden, struiken en bomen.
- Rozenbottels (van rimpelroos en hondsroos) zijn erg in trek.
- De groenling bezoekt in de winter vaak voedertafels.
- Op de voedertafel eet hij vooral zonnebloempitten en ongezouten pinda’s.
TIP! De groenling kraakt zaden op een bijzondere manier: hij trilt de zaden in zijn snavel terwijl hij die ronddraait. Hierdoor komt de vrucht los uit de schil. De vrucht eet hij op, het omhulsel niet.
Waar leeft hij?
De groenling is geëvolueerd van een typische bosrandsoort tot een vogel van parken en tuinen. De aanwezigheid van enkele hoge bomen (zangpost) en coniferen (broedplek) zijn van belang. Ook in de omgeving van bomenrijen, houtkanten, boomgaarden kan je groenlingen aantreffen.
Hoe plant hij zich voort?
Groenlingen maken vaak een nest in het oud nest van een andere soort. Vooral het vrouwtje staat in voor de nestbouw. Het bouwen van een nest duurt doorgaans acht à twaalf dagen. Een legsel bestaat gemiddeld uit vier tot zes eieren. In grote delen van Europa houden groenlingen er twee legsels per jaar op na. Het uitbroeden van de eieren duurt twaalf dagen. Die taak wordt alleen door het vrouwtje uitgevoerd. Het mannetje helpt wel bij het voederen van de jongen. Mannetjes groenling paren vaak met meerdere vrouwtjes in eenzelfde broedseizoen. Eén mannetje kan er uitzonderlijk zelfs vijf vrouwtjes tegelijk op na houden.
Weetjes over de groenling
- Vinkachtigen behoorden tot de basisingrediënten van de 17de eeuwse keuken. De groenling vormt hier geen uitzondering op. In het werk van de schilder Frans Snyders (1579 - 1657) — een tijdgenoot en persoonlijke vriend van Rubens, Van Dyck en Jan Brueghel de Oude — komt de soort vaak voor. In de barokschilderkunst was hij de onovertroffen meester in stillevens met dieren en jachtscènes. Een aanzienlijk deel van zijn oeuvre bestaat uit voorstellingen van voorraadkamers met een weelderig aanbod aan wild en groenten. Op 85% van zijn doeken staan dode vinkachtigen, vaak op hoopjes of aan een snoer geregen. Groenling (15%) komt er evenwel minder frequent op voor dan vink (75%), goudvink (63%), putter (40%) en keep (33%).
- Een vondst in een afvalput uit de 17de of 18de eeuw in de Sint-Pietersabdij bevestigt dat de groenling destijds ook in Gent op tafel kwam. Ten minste tot in de Tweede Wereldoorlog werden vinken regelmatig gegeten. Dit blijkt uit recepten uit Het Spaarzame Kookboek waarin tijdens de oorlogsjaren werd uitgelegd hoe men met weinig geld smakelijk eten kon bereiden. Hierin wordt een braadtijd van 18 minuten voor vinken en leeuweriken opgegeven.
- Aan de voorkeur voor vlasvelden dankt de groenling de dialectnaam vlasvink, die in heel West-Vlaanderen en het westen van Oost-Vlaanderen gebruikt wordt. Er wordt evenwel minder en minder vlas verbouwd — in 2001 amper nog 1,8% van de landbouwteelten in België — waardoor groenlingen genoodzaakt werden op ander zaad over te schakelen.
Heb je nog vragen of kom je graag ons assortiment eens bekijken in de winkel? Je bent altijd welkom bij Horta voor inspiratie en professioneel advies op jouw maat.